Ο ποιητής
Αργά το βράδυ χθες
Μπήκε στη πόλη, ένας άγνωστος.
Είχε γόνατα από ξύλο
Έτριζε και δεν μιλούσε.
Άλλοι τον είπανε μουγκό
Μα οι πιο πολλοί, τον φώναξαν τρελό.
Είχε στο λαιμό περασμένη μια θηλιά
Φτιαγμένη από λεπτή, τρίχινη κλωστή.
Στην άλλη άκρη είχε δεμένο το φεγγάρι.
Μέχρι να βρει τον πιο βαθύ γκρεμό
Τον πρόφτασε ο ήλιος.
Πέταξε τα ρούχα του και άνοιξε μια ομπρέλα
Ξάπλωσε στη μέση της πλατείας και καρτερούσε
Αρχίνησε να βρέχει.
Πέταξε την ομπρέλα και τραύλισε,
- Ο πρώτος του στίχος-
Έπειτα τον φώναζαν... Ποιητή!
Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010
Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010
Ψάξε μέσα στη σιωπή μου....
Συνέντευξη στη Μαρία Στυλιανού με αφορμή τη κυκλοφορία του δεύτερου μυθιστορήματος του Γιάννου Λαμπή,
«Ψάξε μέσα στη σιωπή μου»
Διαβάζοντας κάποιος το νέο σας μυθιστόρημα διερωτάται αν είναι φανταστικό ή βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα
Και αυτό το βιβλίο μου είναι ένα θραύσμα της πραγματικότητας. Είναι μια κάθετη και διεισδυτική ματιά στην κοινωνία χωρίς παραμορφωτικούς καθρέπτες και χωρίς καμία προσπάθεια ωραιοποιήσεις του προσώπου της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας που ζούμε.
Τι σας οδήγησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Η αγάπη μου προς τα παιδιά. Η αγάπη μου προς τον άνθρωπο γενικά, τα όρια του και όλα αυτά που έχουν σχέση μαζί του
Τι είναι εκείνο που θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας;
Αφυπνιστείτε! Προσπαθήστε να ξεφύγετε από την αγκαλιά της αδιαφορίας.
Όταν γράφεις σκέφτεσαι τους αναγνώστες;
Κάθε άλλο. Γράφω για μένα γι’αυτό και γράφω με την ψυχή μου. Είναι φανερό εξάλλου ότι γράφω σκληρά. Δεν προσπαθώ να χαϊδέψω τ’αυτιά κανενός.
Έχετε πρότυπα στη συγγραφική σας δουλειά ή ακόμα και στη ζωή σας;
Όχι. Είναι κάτι που πάντα απόφευγα. Με εκνευρίζει η σύγκριση της ‘πέννας’ ενός νέου συγγραφέα με κάποιου άλλου καταξιωμένου. Ο καθένας γράφει όπως μπορεί και το αναγνωστικό κοινό θα τον κρίνει γι’αυτό που είναι, για την αυθεντικότητα του.
Ποιός ο κοινωνικός ρόλος του συγγραφέα;
Ο κοινωνικός ρόλος του συγγραφέα είναι στενά συνδεδεμένος με το έργο του. Δεν πιστεύω ότι κατ’ανάγκη πρέπει να θεραπεύει ή να προτείνει λύσεις στα οποιαδήποτε κακά βλέπει, αλλά να τα παρατηρεί και να τα καταγράφει. Μέσα από το έργο του μιλά και αυτά που θέλει να πει βρίσκονται πάντα εκεί.
Ψάξε μέσα στη σιωπή μου
Άκου τα λόγια που γεμίζουν τη σιωπή ενός παιδιού. Είναι τόσο δυνατά!
«Ψάξε μέσα στη σιωπή μου»
Διαβάζοντας κάποιος το νέο σας μυθιστόρημα διερωτάται αν είναι φανταστικό ή βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα
Και αυτό το βιβλίο μου είναι ένα θραύσμα της πραγματικότητας. Είναι μια κάθετη και διεισδυτική ματιά στην κοινωνία χωρίς παραμορφωτικούς καθρέπτες και χωρίς καμία προσπάθεια ωραιοποιήσεις του προσώπου της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας που ζούμε.
Τι σας οδήγησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Η αγάπη μου προς τα παιδιά. Η αγάπη μου προς τον άνθρωπο γενικά, τα όρια του και όλα αυτά που έχουν σχέση μαζί του
Τι είναι εκείνο που θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας;
Αφυπνιστείτε! Προσπαθήστε να ξεφύγετε από την αγκαλιά της αδιαφορίας.
Όταν γράφεις σκέφτεσαι τους αναγνώστες;
Κάθε άλλο. Γράφω για μένα γι’αυτό και γράφω με την ψυχή μου. Είναι φανερό εξάλλου ότι γράφω σκληρά. Δεν προσπαθώ να χαϊδέψω τ’αυτιά κανενός.
Έχετε πρότυπα στη συγγραφική σας δουλειά ή ακόμα και στη ζωή σας;
Όχι. Είναι κάτι που πάντα απόφευγα. Με εκνευρίζει η σύγκριση της ‘πέννας’ ενός νέου συγγραφέα με κάποιου άλλου καταξιωμένου. Ο καθένας γράφει όπως μπορεί και το αναγνωστικό κοινό θα τον κρίνει γι’αυτό που είναι, για την αυθεντικότητα του.
Ποιός ο κοινωνικός ρόλος του συγγραφέα;
Ο κοινωνικός ρόλος του συγγραφέα είναι στενά συνδεδεμένος με το έργο του. Δεν πιστεύω ότι κατ’ανάγκη πρέπει να θεραπεύει ή να προτείνει λύσεις στα οποιαδήποτε κακά βλέπει, αλλά να τα παρατηρεί και να τα καταγράφει. Μέσα από το έργο του μιλά και αυτά που θέλει να πει βρίσκονται πάντα εκεί.
Ψάξε μέσα στη σιωπή μου
Άκου τα λόγια που γεμίζουν τη σιωπή ενός παιδιού. Είναι τόσο δυνατά!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)