Νύχτωσε, ψάχνω
για τ’ όνειρο μου, που ήταν σαν φως,
απών,
γυρίζω το κλειδί
κι αμολώ τα σκοτάδια μου,
τρέφω τους
φόβους μου
κι αναμασώ προσχήματα και ψέματα,
φτύνω αλήθειες,
μ’ ένα βλέμμα μου
σπάζω τους καθρέφτες σου
κάλπικο το είδωλο
μου πάνω τους,
βυθίζομαι ξανά
στα σκοτάδια μου
η σιωπή μου
γίνεται ουρλιαχτό,
όλα έσβησαν μ’
ένα κοίταγμα.
