Ερωτικό 7

Κατάδικος στου ονείρου μου τον πηλό
φτιαγμένος από τη μπόρα, και,
τ’ άγιο χώμα του κορμιού σου.

Κατάρα...

Βαφτίζω στο αίμα τον έρωτα
Η γύμνια μου μαχαίρι ενός επικείμενου εγκλήματος
Τρέμουν ματωμένα τα δάκτυλα μου
Γαμβρός αλλά και ζητιάνος της θλίψης
Σκληρίζουν, πονάνε οι ανείπωτες λέξεις
Σχίζω το υγρό σου φόρεμα
και σαν σφάγιο ακουμπώ, μπροστά,
στον λατρεμένο σου ναό
την αμαρτωλή ψυχή μου

Ευλογία...

Σκάνε τα ξεραμένα χείλη μου
Μικραίνω και χάνομαι στη φλόγα του κορμιού σου
Κτηνωδία κατάθεσης ψυχής
Αποτυπώνω στον λαιμό σου
σημάδια του έρωτα
Χαράζω με δόντια το κορμί σου
Γεύομαι σάρκα αχόρταγη, που,
Όμως από σάρκα δεν προήλθε
Συνθλίβομαι, μηδενίζομαι
Βουλιάζω ανυποψίαστος στο όνειρο


Θύμα ή θύτης;