Σε κρεβάτια υγρά από έρωτα
άφησα το κορμί μου να κυλήσει
σε μια πορεία που ήταν απ’ αρχής σχεδιασμένη
κι είναι όλα έτοιμα για την τελευταία μου φυγή
Θανάτου μυρωδιά πλανάται στον αέρα
το ξέρω με περιμένει καρτερικά
στη γωνιά σαν κέρβερος πεινασμένος
Βουβό κενό με καταπίνει
σιωπηλά σαν του νερού
τ’ άδειο αγκάλιασμα
Ξοδεύω αλύπητα τα λίγα όνειρα
που απέμειναν στις τρύπιες τσέπες μου
ένα όνειρο παράξενο μονάχα έχει μείνει
Ψάρια τυφλά με οδηγούν
και μ’ αιμάτινα δάκρυα στα μάτια οι Ερινύες
μου ψιθυρίζουνε στ’
αυτί
καθώς των πεθαμένων μου τα κόκαλα
χτυπάνε λυπημένα
Το ξέρω, είναι πολύ αργά πια τώρα
λιώνω, σβήνω μαζί με τ’ όραμα μου
Να ακούς τις σιωπές,
θα ‘ναι τα λόγια μου που ακόμα δεν σου είπα.
