Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014

Πόσο ζηλεύω τα σμάρια των πουλιών
Όταν πετάνε ψηλά στον ουρανό
Και στις φωλιές τους πίσω πάνε.
Με δίκασες, με καταδίκασες  χωρίς να φταίω
και σαν απόκληρος  τώρα  πλανιέμαι,
Κοιτάζω σ’ Ανατολή και Δύση
Γυρίζω τα μάτια μου σε Νότο και Βορρά.
Κι αναρωτιέμαι, μα πότε θα γυρίσω εγώ;

Και μέρα νύχτα η μοναξιά με βασανίζει!